13 mei reisdag

Eindelijk is het zover ik heb de grote oversteek gemaakt en het voelt weer als thuiskomen. Eerst wel even stressen op Schiphol want er stond al file vanaf de snelweg waardoor ik iets later (maar nog op tijd) aankwam. Aangezien ik 6 weken weg ben heb ik een grotere en zwaardere koffer meegenomen want ja wat neem je mee als je 6 weken weg bent? Ik wist dat mijn koffer met inhoud boven de 23 kg uit zou komen en op Schiphol bleek dat mijn koffer 24,9 kg woog. Ik dacht ik betaal wel iets bij daar had ik al rekening mee gehouden maar toen ik hoorde dat ik voor 1,9 kg 100 euro moest bijbetalen schrok ik me rot. Ik heb toen maar wat spullen eruit gehaald om toch op de 23 kg te komen.

Ik heb een goede vlucht gehad en de vlucht duurde slechts 7 uur en 50 minuten. Alles ging voorspoedig maar tot betrekking tot de douane in de USA blijft het een vreemd land. In Nederland had ik al een ESTA formulier ingevuld en dan krijg je in het vliegtuig nog steeds een witte kaart waarbij je weer dezelfde vragen moet invullen. Op de luchthaven van Chicago heeft men een nieuw systeem ingevoerd waardoor je minder in de rij hoeft te staan (dus niet). Men heeft er vele computers neergezet en weer moet je dezelfde vragen lijst invullen die je al op je ESTA en op het formulier in het vliegtuig hebt ingevuld, bovendien neemt de computer meteen je vingerafdrukken af en maakt een foto van je gelaat en vervolgens rolt er een kwitantie uit. Op mijn kwitantie stond een groot kruis ik dacht dat mij de toegang tot de USA was ontzegd maar gelukkig waren er vele met een kruis. Vervolgens moet je in een andere rij gaan staan en ga je langs de douane en moet je WEER je vingerafdrukken en foto afgeven om vervolgens toegang te krijgen tot de USA. Het is een geweldig vakantieland maar op de luchthavens schieten ze wat mij betreft er veel te veel in door. Hoe efficiënt is dit! 

Uiteindelijk ben ik met de shuttlebus naar mijn autoverhuur bedrijf gebracht en heb een mooie huurauto gekregen. Alleen onderweg (ook nog nooit meegemaakt) moest ik toll betalen met coins (losse munten) en er was geen cashier aanwezig. Daar stond ik dan met al mijn papiergeld en ik had gelukkig nog $ 0,50 cent bij me maar de toll was $ 0,60. Ik kon uiteraard niet stoppen want er stond een rij auto's achter me en ik had besloten om de 50 cent erin te gooien en de gok voor 10 cent te wagen. Nu maar hopen dat ik geen bekeuring krijg! 

Nadat ik de huurauto had opgehaald reed ik door naar mijn bestemming, het was nog 1 uur en 40 minuten rijden naar het plaatsje Ottawa (niet te verwarren met de hoofdstad van Canada) want ook in de staat Ilinois bestaat een Ottawa. Eenmaal aangekomen sloeg het weer om met storm en zware onweersbuien en men verzocht mij om toch niet naar buiten te gaan. Dus had ik maar besloten om in het hotel te gaan eten. Ik heb voor Ottawa gekozen omdat ik dit keer geen behoefte had om in een stad te wandelen maar alleen maar de natuur in te gaan. Ongeveer 15 minuten hiervandaan ligt Starved Rock State Park met canyons en watervallen en deze ga ik morgen bezoeken. De dag van de reis zie ik nooit echt als een vakantiedag maar ik ben blij dat ik er weer ben en ga morgen lekker genieten van de natuur. Wordt vervolgd.