23 mei Grand Lake

23 mei 2018 - Estes Park, Colorado, Verenigde Staten

Vandaag ben ik naar Grand Lake het oosten van de Rocky Mountains gereden zoals eerder aangegeven moest ik behoorlijk omrijden want de weg door de Rockies is afgesloten vanwege sneeuwval. Ik hoorde van een ranger dat de weg aan de top ook geen vangrails heeft misschien wel beter dat deze rit niet door is gegaan. Maar ik heb helaas niet het topje van de Rocky Mountains kunnen zien maar het is niet anders. Maar ik kwam wel een leuk oud mijnstadje tegen het heette Black Hawk waar ik even gestopt ben voor een paar mooie foto's. 

Onderweg heb ik sneeuw en regen gehad en ik zat behoorlijk hoog in de bergen. Ik had geen idee dat Grand Lake zo hoog ligt. Eenmaal aangekomen in het hotel werd ik weer met open armen ontvangen alleen was ik nu de gast van de dag en kreeg ik een gratis upgrade van mijn kamer. Op mijn kamer lag een ontvangst kaart met een handgeschreven tekst dat ik welkom wordt geheten en de upgrade van de kamer kreeg. De mensen zijn hier zo aardig maar dit heb ik al diverse keren gezegd. 

Daarna ben ik een trail gaan lopen naar Adams Falls (was gelukkig een kleine trail) maar ik werd helemaal niet lekker. In ene werd ik behoorlijk ziek en bij toeval kwam ik 4 rangers tegen die het park aan het bekijken waren. Ik raakte in gesprek en vertelde dat ik me niet zo lekker voelde en ze vroegen hoe lang ik al in Grand Lake was. Toen ik vertelde dat ik net was aangekomen en zei dat ik uit Estes Park kwam zeiden ze meteen dat ik hoogteziekte heb. De symptomen die ik nog steeds heb zijn hoofdpijn, duizeligheid (alsof je dronken ben), slechte eetlust, misselijkheid, last met adem halen en ik kan amper op mijn benen staan. Ze hadden mij ook geadviseerd om de trail af te breken omdat het best wel gezondheidsproblemen kan aanrichten. Gelukkig had ik de waterval bereikt en nog een foto en film kunnen maken maar daarna ben ik naar beneden gegaan en heb ik besloten om alleen nog maar in de auto ergens naar toe te rijden en de trails niet meer te lopen. 

Uiteindelijk ben ik nog door de Rockies gereden en kwam bij toeval een roofvogel en 2 elanden weer tegen. Alleen deze elanden bleven zich goed verbergen maar heb ze toch nog mogen zien gelukkig. Om half 4 ben ik richting hotel gegaan want ik voel me gewoon niet goed op deze hoogte. Estes Park waar ik vandaan kom ligt op een hoogte van 7522 feet (dit is 2,3 km). Grand Lake waar ik nu dus ben ligt op bijna 9000 feet (2,7 km hoogte) en het blijkt dat hoogteziekte op kan treden vanaf 2500 meter en daar zit ik dus boven en ik heb er behoorlijk last van. Nou astronaut zou ik dus nooit kunnen worden.

Het menselijk lichaam heeft enige weken verblijf op grote hoogte nodig om extra rode bloedcellen aan te maken. Extra bloedcellen kunnen dan meer zuurstof door het bloed transporteren en daarmee de kans op hoogteziekte verminderen. Aangezien ik de afgelopen week steeds op een andere hoogte zat kan mijn lichaam zich niet aanpassen waardoor ik nu ziek ben. Ik heb vanavond een bruin broodje kaas gegeten want ik ben bang als ik iets anders eet dat ik over mijn nek ga. Ik kan het niet omschrijven maar hoogteziekte is niet fijn je voelt een druk op je lichaam. Zoals jullie kunnen lezen ben ik vandaag niet echt actief geweest gewoon omdat mijn lichaam het niet aankan. 

Ik ben blij dat ik hier morgen wegga maar niet omdat ik het niet naar mijn zin heb maar omdat ik me niet lekker voel. Aan de omgeving ligt het niet want het is hier echt prachtig. Morgen vertrek ik naar Aspen en Aspen ligt op 8000 feet (ongerekend 2,4 km) ik hoop dat ik me daar beter ga voelen. Nooit verwacht maar ook niet aan gedacht (terwijl ik mijn huiswerk altijd goed doe) dat de hoogteverschillen me zouden nekken. Het is een gek gevoel zelfs een trap op lopen lukt me bijna niet, heel vreemd allemaal.

Wordt weer vervolgd.

Foto’s

6 Reacties

  1. Jan Korte:
    24 mei 2018
    Niet zo leuk dat je je niet goed voelt de hoogtes kunnen je nekken dat zie je maar, maar misschien voel je je beter als naar Aspen (het ski gebied) gaat, wij wensen je sterkte en hopelijk toch een goed gevolg van je vakantie en een goede reis, op naar je volgende blog, groetjes
  2. Johan:
    24 mei 2018
    nou dat is weer een heel vreemde gewaarwording he en kijk maar uit voor je gezondheid,hopelijk voel je je nu weer beter en weer mooie foto's gemaakt!Groetjes en goede reis gewenst van Liesbeth en mij!
  3. Ilona:
    24 mei 2018
    En zo leren we elke dag weer iets hè Monique😊
    Maar je hebt in ieder geval al veel moois gezien en top dat we weer mee kunnen genieten! Hoop dat je snel opknapt. Xx
  4. Debby:
    24 mei 2018
    Mon wat vervelend voor jou. Ziek worden in je vacantie is niet leuk. Hoop dat het snel beter met je gaat, want je moet nog zoveel zien, maar loop jezelf niet voorbij. 😘😘
  5. Karel:
    24 mei 2018
    Monique wel ingrijpend af en toe. Je hebt al bijna een pocket geschreven.
  6. Silvana:
    27 mei 2018
    Jee...Monique! Ja, herkenbaar de symptomen van hoogteziekte. Ik heb door mijn ziekte hier in Nederland daar vaak last van en dat is zeker geen pretje. Op het moment dat mijn benen, zoals jij zegt 'pap wordt', dan weet ik dat het mis is en uren, soms dagen moet wachten tot het over is.
    Heel erg naar! Hoop dat je je lichaam genoeg rust geeft om te kunnen herstellen.
    Doe voorzichtig! 😘x