26 mei Fruita

Ik ben helaas de hele nacht nog steeds ziek geweest ik kan niet anders zeggen dat ik het weer flink te pakken heb en ik de laatste jaren wel steeds pech heb gehad tijdens mijn vakanties. Ik heb vanmorgen toch nog een ander medicijn gehaald bij de apotheek en dubbele pillen ingenomen want degene die ik had gekregen hielpen niet echt. Dus ik heb vandaag een beetje teveel pillen ingenomen maar wat moest ik anders? In het hotel blijven was geen optie dus ik moest wel naar mijn volgende bestemming. Achteraf een goede beslissing gemaakt want de pillen hebben geholpen alleen is het virus nog niet helemaal weg. Het moet slijten maar desondanks heb ik toch de dingen kunnen doen die ik wilde doen. Ik heb alleen geen trails gelopen daar ben ik nog te zwak voor want ik heb 2 volle dagen heel wat vocht en voedingsstoffen verloren dus ik heb het vandaag wat rustiger aan gedaan. 

Na een rit van 1,5 uur ben ik toch naar het Colorado National Monument geweest want daarvoor kwam ik hier en de omgeving is weer prachtig. Ik moet ook erg aan de temperatuur wennen want het was vandaag 96 fahrenheit (35 graden) terwijl het in de Rockies soms een graad of 10 was. Colorado heeft dus niet alleen maar de rockies maar ook canyons. Het mooie van dit park is dat het helemaal niet druk is, er zijn wel toeristen maar mondjesmaat terwijl het memorial weekend is. Maar ook Colorado National Monument is beslist weer een aanrader.

Tijdens mijn bezoek kwam ik 2 belgen tegen, ze vroegen of ik een foto van ze wilde maken en toen vroeg die man kom je uit Nederland. Zijn vrouw heet Helena en hij heet Jean-Claud en zijn 5 weken op reis. Hij zit in de groente en zij is huisvrouw en komen uit Waterloo en dit was al de derde keer dat ze op reis zijn naar de USA. Hij vroeg aan me wil je een foto maken met mijn voeten erop en toen zei hij lachend uiteraard met het landschap en niet alleen maar mijn voeten. Ik zei als u nou uw benen minder strekt krijg ik ook nog u hoofd erop en we moesten lachen. Tijdens ons gesprek mengde een Amerikaan genaamd Douglas bij ons. We raakte in gesprek en hij was de gids van een groep motorrijders en deze groep was vrij internationaal, voornamelijk Europeanen maar veel Duitsers. Hij maakte een grapje dat ze allemaal in hun midlifecrisis zaten en een keer met de motor door Amerika wilde reizen. Ik kan het me goed voorstellen want het is een hele leuke ervaring. De tour die ze maakte duurde 3 weken en daarna vliegen ze naar de oostkust om vervolgens weer een 3 weekse tour te gaan doen maar dan door oost Amerika. Je ziet het ik kom alleen maar mensen tegen die lang op reis zijn en allemaal hun hart willen volgen. Ze zijn ook allemaal rond de 50 of ouder dat is ook de leeftijd dat je meer over het leven gaat nadenken en sommige mensen maken toch de stap die andere niet durven te maken. Dat vind ik het mooie van al die reisverhalen van vreemde die je tijdens de reis tegen komt.

Na toch wel een lange dag rondgebracht te hebben in het Colorado National Monument reed ik terug naar mijn hotel waar ik eindelijk kon inchecken. Toen ik werd geholpen kwamen er 2 Nederlanders het hotel binnen stappen en ze konden aan mijn rijbewijs zien dat ik ook uit Nederland kom (tegenwoordig vragen ze om een id als je je creditcard laat zien). Ook raakte ik met hun aan de praat en ze waren 5 weken op reis en waren begonnen in New York en eindigen in Houston. Nou dat is me een flinke reis moet ik zeggen. Ze hadden namelijk 3,5 jaar in Houston en 1 jaar in Boston gewoond hij was ingenieur bij een olie gasbedrijf. De laatste 4 dagen zouden ze in Houston bij vrienden verblijven. Ze moeten elk jaar terug naar de USA hij zei dat het als thuiskomen voelt. Ja, niet zo gek als je hier een paar jaar hebt gewoond. Ze vertelde me dat het weer aan de oostkust verschrikkelijk was en dat het stormde en heel veel neerslag was gevallen. Florida verwacht nu al zijn eerste storm. Ze zaten in die storm aan de oostkust en het was niet leuk meer. Ik denk dat ik dus het staartje heb gehad toen ik in Nebraska was. Na een leuk gesprek met elkaar gehad te hebben gingen ze heerlijk uit eten en ik kon helaas alleen nog maar een broodje eten bij de subway wat me overigens goed smaakte. 

Morgen vertrek ik naar Montrose waar de black canyons liggen en ik ben uiteraard weer benieuwd naar deze omgeving.

Wordt weer vervolgd.