02 juni Page / Arizona

Vandaag had ik een bootreis geboekt op de Colorado River en de bootreis zou naar Rainbow Bridge gaan. Ik had de wekker om half 6 gezet want ik moest er al om 7 uur zijn. Ik kon al om 6 uur ontbijten dus dat kwam erg goed uit maar eenmaal bij het buffet aangekomen kwam ik diezelfde Koreanen van de bus tegen ze zaten in hetzelfde hotel! Vele kwamen weer naar me toe maar ze spreken geen woord engels dus ze brabbelen maar tegen me aan maar ik moest opschieten om de tour te halen en ben maar op mijn kamer mijn ontbijt gaan eten. Ik zou daarom nooit beroemd willen zijn wat verschrikkelijk is dit dat mensen je niet met rust laten. Hoe zou het zijn als ik naar Zuid Korea op vakantie zou gaan, zou ik daar dan ook constant op de foto moeten?

Zoals jullie weten was ik 12 dagen geleden niet lekker en had ik een virus onder de leden. Ik wilde er niet al teveel op mijn reisblog over zeggen maar ik ben helaas nog steeds niet helemaal opgeknapt. En gisteren ging het weer even niet zo goed met me en vanmorgen na het ontbijt werd ik weer niet lekker dus heb ik besloten om die mooie bootreis te annuleren helaas. Ik was er niet gerust over en ben weer naar een walk-in clinic gegaan (inloop dokter) en heb het verhaal uitgelegd. De walk-in clinic word volledig beheerd door Native Americans (indianen) en mijn vrouwelijk dokter was dit ook. Ze was ontzettend lief en ze zei we gaan je vandaag oplappen. Ik moest mijn urine inleveren en tegenover de clinic ligt het ziekenhuis en ik moest daar naar toe om bloed af te nemen. De uitslag zou al binnen een half uur binnen zijn en dit was ook het geval. Maar toen ik naar het ziekenhuis ging moest ik me daar ook in laten schrijven, tijdens het inschrijven raakte de receptioniste in paniek want haar scherm stond in ene ondersteboven. Ze had geen idee hoe ze het moest fixen (ik heb het ooit geweten maar weet het nu niet meer) maar ik moest behoorlijk mijn lach inhouden. Alles ging voorspoedig geen wachtrijen en ik werd meteen geholpen. Na de bloedafname moest ik weer naar de walk-in clinic en de uitslag afwachten. 

Na een half uur werd ik geroepen en werd de uitslag met me doorgenomen. Ze begon met het goede nieuws mijn bloedwaarde, suiker, nieren enz waren heel erg goed. Ze zei eigenlijk dat ik heel erg gezond ben waar ik blij om ben. Maar het slechte nieuws is dat ze een bacterie hebben gevonden en mijn lever is aangetast en dit houdt in dat ik Hepatitis A onder de leden heb. Hepatitis A is een levervirus en hier zijn geen medicijnen voor. De bacterie die ik heb daar heb ik nu een antibiotica kuur voor en ik mag de komende 3 dagen niet eten alleen maar astronaut voedsel. Ze vroeg of ik campeerde en ik zei nee waarop ze zei dat het wel eens op wordt gelopen onder campeerders vanwege besmetting met water. Dus Marion zorg dat jullie alleen maar water uit een fles nemen (weer wat geleerd). Aangezien ik altijd erg goed mijn handen was na toiletgebruik kan ik het met niet voorstellen dat ik het daar heb opgelopen maar er is een grote kans dat ik dit heb opgelopen door besmet voedsel. Dus waarschijnlijk degene die het voedsel had bereidt had het virus en om heel eerlijk te zijn wil ik er niet over nadenken maar ik ben goed ziek geweest. Nu ik eindelijk weet wat ik onder de leden heb kan ik me ook aanpassen en herstellen. Ik had ook tegen de dokter gezegd dat ik een vermoeden heb waar ik het heb opgelopen en ik zei dat het waarschijnlijk een Mexicaans restaurant is geweest. De dokter zei onmiddellijk dat ik voorzichtig moet zijn met Mexicaanse restaurants (het eten is vaak niet goed door gebakken) en dat alleen Taco Bell betrouwbaar is. Uiteraard blijft het gissen maar voor mij geen Mexicaans eten meer. Ondanks alles voorspoedig ging ben ik hier toch bijna de hele ochtend mee bezig geweest. In de 30 jaar dat ik de USA bezoek ben ik maar 1x eerder ziek geweest dit is me nog nooit overkomen. Nadat ik mijn medicijnen had opgehaald (dit kun je ophalen bij de apotheek in de Wallmart) ben ik verder gegaan om de bezienswaardigheden te bezoeken.

Ik heb een bezoek gebracht aan de Glen Canyon Dam, Lake Powell en Horseshoe Bend. De Glen Canyon Dam werd gebouwd tussen 1956 en 1966 en is 216 meter hoog en 475 meter lang. De dam zorgt er ook voor dat miljoenen huishoudens worden voorzien van elektriciteit. Lake Powell is een enorm groot recreatie gebied waar vele (vooral in de weekenden) watersport uitoefenen. 

Horsehoe Bend is een ander verhaal, dit is een stuk canyon waarbij de Colorado River kronkelig doorheen loopt waarbij je prachtige foto' s kunt maken. Voordat je Horsehoe Bend bezoekt wordt je al gewaarschuwd dat je niet te dicht bij de rand moet komen want er zijn geen hekken geplaatst. Er zijn al veel mensen van de berg afgevallen, de laatste geval was 6 mei 2018 nog geen eens een maand geleden. Een 33 jarige man uit Phoenix is voor de ogen van zijn broer naar beneden gevallen en verongelukt. Ik vond het ook verschrikkelijk angstig dat je meteen bij de afgrond stond. Maar het meest angstige vond ik als je een foto wilde maken er veel mensen achter je komen staan (vooral weer veel Aziaten die snel een foto willen maken en vaak tegen je aan lopen) en ik bang ben dat een klein tikje al fataal kan zijn. Deze gedachte is niet extreem ik heb mensen echt zien vallen vandaag omdat ze niet uitkijken en door een ander zou jij kunnen verongelukken. Ze zijn nu bezig om een reling te maken om de toeristen te beschermen maar voor vele is dit helaas te laat. Ik ben gelukkig niet zo dat een mooie foto het belangrijkste is daarom zijn mijn foto' s minder mooi geworden maar ik hoop dat jullie een indruk krijgen van Horsehoe Bend. 

Morgen vertrek ik naar Zion National Park en ik hoop dat ik me toch wel snel lekker voel na de antibiotica kuur.

Wordt uiteraard weer vervolgd.